عرش یعنی ما سِوی الله؛ هرچیز به جز خدا؛ یعنی همۀ موجودات از صفت رحمانیت استفاده میکنند. این ربّ العالمین، رحمان است. فکر نکن دنیال هرزگی می روی و در عین حال، هدا چشمت را کور نکرده، پس لابد خدا راضی است! نه، خدا رحمان است؛ نه راضی. فکر نکن که بی راهه رفتی باز هم -وقتی استغاثه میکنی- خدا بچه ات را شفا میدهد؛ پس کار تو لابد درست است. خدا رحمان است؛ نه راضی. فکر نکن که بی راهه رفتی با زهم خدا با تو موافقت میکند، کارت را جور میکند ، آبرویت را نمیبرد،به تو حیثیت میدهد؛ پس خدا لابد از کار تو راضی است. نه، خدا رحمان است. این معنای رحمانیت است.